Prof. zw. dr hab. n. med. Ireneusz Kotela uhonorowany tytułem Doktora Honoris Causa Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku

Trzeciego czerwca w Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku odbyło się uroczyste, historyczne posiedzenie Senatu Uczelni podczas którego prof. dr hab. n. med. Ireneusz Kotela otrzymał najwyższą godność akademicką tytuł Doktora Honoris Causa Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku. Odbyła się także uroczystość niezwykle doniosła dla studentów kierunku pielęgniarstwo – Symbolika Zawodu Pielęgniarki i Pielęgniarza, która na trwałe wpisała się w życie Uczelni, jako istotny element kształcenia studentów kierunku pielęgniarstwo.

Wydarzenie rozpoczęło się od wprowadzenia sztandaru Uczelni i odśpiewania hymnu państwowego w wykonaniu chóru uczelnianego pod dyrekcją dr Moniki Brewczak. Zebranych powitał Rektor Uczelni dr inż. Mateusz Kaczmarski, który w swoim wystąpieniu przedstawił Uchwałę Senatu Uczelni o nadanie tytułu Doktora Honoris Causa, jej założenia i zasady nadawania godności.

W Uczelni Państwowej im.  Jana Grodka w Sanoku tytuł Doktora Honoris Causa jest najwyższą godnością nadawaną przez Senat Uczelni. Może być nadany wyłącznie osobom spoza wspólnoty Uczelni posiadającym uznany dorobek naukowy – tytuł profesora zwyczajnego oraz znaczące osiągnięcia społeczne lub gospodarczeprzedstawił

Podkreślił również znaczenie zawodu pielęgniarki i pielęgniarza, jako zawodu o istotnym znaczeniu społecznym.

Zawód pielęgniarki i pielęgniarza wymaga profesjonalizmu, szerokiej wiedzy medycznej, a w pracy z chorymi i cierpiącymi pacjentami istotna jest empatia i cierpliwość. W naszej Uczelni, oprócz przygotowania teoretycznego i praktycznego do pełnienia tego niezwykle ważnego i  potrzebnego nam wszystkim zawodu, szczególną uwagę zwracamy na kształtowanie odpowiednich postaw – mówił Rektor 

img_7998.jpg

Następnie głos zabrali recenzenci w postępowaniu o nadanie tytuł Doktora Honoris Causa Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku prof. dr hab. n. med. Witold Rongies oraz dr hab. m. med. i n. o zdr. Wojciech Roczniak, prof. ucz. Laudację w postępowaniu o nadanie tytuł Doktora Honoris Causa wygłosiła promotor dr. hab. n. med. i n. o zdr. Elżbieta Cipora, prof. ucz., przedstawiając osiągnięcia i dokonania profesora Ireneusz Koteli.

Prof. dr hab. n. med. Ireneusz Kotela to wybitny naukowiec i lekarz związany zawodowo i naukowo z sanockim Szpitalem i Uczelnią Państwową im. Jana Grodka w Sanoku. Działalność Pana Profesora w dziedzinie ortopedii i  traumatologii narządu ruchu zaowocowała licznymi zastosowaniami w  praktyce klinicznej. Wśród najcenniejszych jest wprowadzenie i  rozwinięcie w Polsce nowoczesnych technik związanych z zastosowaniem innowacyjnych biomateriałów, opracowanie diagnostyki i metod leczenia zmian zwyrodnieniowych dużych stawów, zwłaszcza kolanowego oraz wdrożenie standardów leczenia chorych z hemofilią poddanych endoprotezoplastyce. Od roku 2012 prof. dr hab. n. med. Ireneusz Kotela regularnie konsultuje i leczy osoby mieszkające w Sanoku i okolicach, wykonując endoprotezoplastykę stawów biodrowych i kolanowych. Dotychczas przeprowadził w sanockim Szpitalu wiele takich operacji – argumentowała promotor.

img_8045.jpg

W swoim wykładzie Doktor Honoris Causa Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku prof. dr hab. n. med. Ireneusz Kotela, przedstawił swoją drogę życiową związaną z zawodem lekarza, od momentu ukończenia studiów. Podziękował również wszystkim zaangażowanym w  postępowaniu o nadanie godności i tytułu jaki otrzymał.

Pierwszą część wydarzenia zakończył wytęp dr Moniki Brewczak – nauczyciela akademickiego Uczelni, która wykonała utwór Por Ti Sere.

W drugiej części zebrani goście uczestniczyli w Symbolice Zawodu Pielęgniarki i Pielęgniarza tzw. „czepkowaniu”. Ważną rolę w procesie kształcenia i wychowania przyszłych pielęgniarek i pielęgniarzy odgrywa tradycja. Elementem identyfikacji pielęgniarki są symbole zawodowe: czepek pielęgniarski, mundur pielęgniarski, hymn pielęgniarski oraz lampka oliwna. Czepek i lampka oliwna zostały uroczyście wniesione przez reprezentantów II i III roku kierunku pielęgniarstwo Annę HnatykWiktorię Krajewską. Przyjęcie gotowości studentów do symboliki zawodu odebrała dr Izabela Gąska – dyrektor Instytutu Medycznego. Następnie z rąk nauczycieli akademickich studenci II i III roku otrzymali symboliczne czepki pielęgniarskie oraz  złożyli uroczyste ślubowanie. Przyjęcie symboli zawodu zakończyło się odśpiewaniem „Hymnu Pielęgniarek”.

img_8070.jpg

Laudacja promotora – dr hab. n. med. i n. o zdr. Elżbiety Cipora


Magnificencjo Rektorze,

Wysoki Senacie,
Wielce Szanowny Panie Profesorze,
Dostojni Goście – Szanowni Państwo,
Drodzy Studenci,

Z woli Senatu mam zaszczyt pełnienia roli promotora w postępowaniu o nadanie Panu Profesorowi doktorowi habilitowanemu nauk medycznych Ireneuszowi Koteli najwyższej godności akademickiej jaką uczelnia może nadać, tj. godności Doktora Honoris Causa Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku. Z ogromną przyjemnością i wzruszeniem przedstawię Państwu sylwetkę i zasługi Pana Profesora – wybitnego, oddanego pacjentom lekarza, cenionego specjalisty w dziedzinie ortopedii i traumatologii, naukowca cieszącego się ogromnym autorytetem w kraju i za granicą.

Na wstępie podam kilka istotnych informacji z życiorysu Pana Profesora. Pan Profesor Ireneusz Kotela urodził się w 1956 roku w Bodziejowicach. Do Liceum Ogólnokształcącego uczęszczał w Zawierciu. W roku 1983 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika w Krakowie uzyskując dyplom lekarza medycyny. Swoją pierwszą pracę zawodową podjął w Oddziale Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej Szpitala Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Dąbrowie Tarnowskiej. W tym czasie pracował także w Przyzakładowej Przychodni Lekarskiej przy Zakładach Cementowych w Szczucinie na stanowisku kierownika Przychodni. Pierwszy stopień specjalizacji w zakresie ortopedii i traumatologii narządu ruchu uzyskał w 1989 roku, a trzy lata później drugi stopień specjalizacji w tej dziedzinie.

W 1992 roku objął stanowisko Zastępcy Ordynatora Oddziału Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej Szpitala w Dąbrowie Tarnowskiej, w którym jak wcześniej wspomniałam został zatrudniony po ukończeniu studiów. Następnie w wyniku postępowania konkursowego w 1997 roku został Ordynatorem tego Oddziału. W latach 2005-2010 kierował Oddziałem Urazowo-Ortopedycznym Szpitala Wojewódzkiego im. Św. Łukasza w Tarnowie. Od roku 2010 pełni funkcję Kierownika Kliniki Ortopedii i Traumatologii Centralnego Szpitala Klinicznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie.

Przedstawienie wszystkich dokonań i osiągnięć naukowych Pana Profesora nie jest zadaniem łatwym, dlatego pozwolę sobie zaprezentować je w bardzo dużym skrócie.

Pan Profesor Ireneusz Kotela stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1993 roku na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie rozprawy pt. „Operacyjne leczenie wczesnych zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego”.

W 2009 roku decyzją Rady Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Ocena biomateriałów wykonanych z kompozytów węgiel-żywica epoksydowa w modelach doświadczalnych i klinicznych w złamaniach i osteotomiach nasady bliższej kości piszczelowej” Pan Profesor otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych.

Za wybitne osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne w roku 2017 z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Pan Profesor Ireneusz Kotela otrzymał nominację profesorską – najwyższy tytuł naukowy jaki można uzyskać w Polsce.

Pan Profesor Ireneusz Kotela systematycznie kształcił się nie tylko w Polsce, ale również w wielu ośrodkach zagranicznych, m.in. w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji i Niemczech. Organizował wielokrotnie konferencje naukowe i kursy szkoleniowe dla lekarzy z udziałem wykładowców z Polski i z zagranicy. Wykładał na posiedzeniach naukowo-szkoleniowych Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Często był i jest zapraszany jako wykładowca do prowadzenia kursów, warsztatów i szkoleń.

Zainteresowania naukowe Prof. dr hab. n. med. Ireneusza Koteli są bardzo szerokie, obejmują wiele istotnych zagadnień z dziedziny ortopedii i traumatologii narządu ruchu oraz biomechaniki. Swoją działalność naukową i zawodową Pan Profesor koncentrował na innowacyjnych badaniach interdyscyplinarnych, których celem było rozwiązywanie ważnych problemów leczniczych w ortopedii i traumatologii, w szczególności: urazów i zmian pourazowych, opracowywania i aplikacji nowoczesnych technik operacyjnych oraz stosowania biomateriałów w chirurgii narządu ruchu.

W pierwszym okresie rozwoju naukowego i zawodowego ukierunkował swoje zainteresowania na diagnostykę i leczenie zmian urazowych stawu kolanowego. Opracował i wprowadził do praktyki klinicznej oryginalną szynę umożliwiającą szczegółową diagnostykę patomechanizmu schorzeń stawu rzepkowo-udowego. Mając na uwadze stale rosnącą liczbę chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi, które są znaczącym problemem społecznym rozwijał innowacyjne metody leczenia operacyjnego chorób chrząstki stawowej kolana u dorosłych. Propagował kompleksowe leczenie zmian zwyrodnieniowych, w tym publikował prace o standardach postępowania diagnostycznego i leczniczego.

Doświadczenie zawodowe i naukowe zainspirowało Prof. dr hab. n. med. Ireneusza Kotelę do kontynuacji badań nad leczeniem zmian zwyrodnieniowych dużych stawów. Szczególne znaczenie miało podjęcie współpracy z Katedrą i Zakładem Inżynierii Biomedycznej Politechniki Łódzkiej oraz Wydziałem Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w Krakowie. We współpracy z grupą specjalistów z Akademii Górniczo-Hutniczej Pan profesor opracował i wdrożył do stosowania w Klinice implanty, w tym skoble kompozytowe o właściwościach biomechanicznych zbliżonych do tkanki kostnej, opracował założenia biomechaniczne ich stosowania w praktyce, a w szczególności określił warunki docisku międzyodłamowego, który w decydujący sposób wpływa na przebieg zrostu kostnego. W oparciu o przeprowadzone badania wprowadził do użycia śruby, gwoździe i płytki węglowo-epoksydowe w leczeniu urazów narządu ruchu.

Dalszym rozwijaniem doświadczeń były prace badawcze przy współpracy z Politechniką Łódzką nad możliwościami zastosowania w ortopedii i traumatologii implantów pokrytych powłoką diamentu nanokrystalicznego. Był to szczególnie ważny kierunek badań nad bioinertnością i reakcjami alergicznymi na implanty stosowane w chirurgii.

Prof. dr hab. n. med. Ireneusz Kotela współpracował również z zespołem naukowo-badawczym Instytutu Fizyki Jądrowej Akademii Nauk w Krakowie. Uczestniczył w pracach doświadczalnych nad wzbogaceniem polietylenu w powłoki węgla nanokrystalicznego w celu zmniejszenia ścieralności części polietylenowych endoprotez.

Wyrazem uznania dla osiągnięć naukowych i organizacyjnych w dziedzinie biomateriałów było zaliczenie Pana Profesora do grona członków założycieli Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów, w którym pełnił ważne i odpowiedzialne funkcje.

Zainteresowania zawodowe i naukowe Pana Profesora koncentrowały się na możliwościach stymulacji zrostu kostnego oraz zapobieganiu niekorzystnym następstwom urazów i złamań kości. Prowadził badania kliniczne i był jednym z prekursorów stosowania stabilizacji śródszpikowej w traumatologii, badał czynniki wpływające na zaburzenia zrostu kości oraz powikłania infekcyjne.

Na zainteresowania kliniczne Prof. dr hab. n. med. Ireneusza Koteli miał duży wpływ awans zawodowy i naukowy oraz związane z nimi zmiany miejsca zatrudnienia. Z jednej strony zmiany te pozwalały mu na ściślejszy kontakt z innymi jednostkami naukowymi a z drugiej strony rozszerzały stale zakres badań klinicznych. Badania te dotyczyły problematyki leczenia chorych z artropatią hemofilową. We współpracy z Instytutem Hematologii i Transfuzjologii wprowadził standardy leczenia i operował wielu chorych z uszkodzeniami stawu biodrowego, kolanowego, skokowego i łokciowego.

Zakres prowadzonych badań, współpraca z ośrodkami w Polsce i za granicą, wieloletnie doświadczenie kliniczne oraz stale poszerzana wiedza sprawiły, że Pan Profesor stał się wybitnym ekspertem w zakresie diagnostyki i leczenia zniekształceń dużych stawów, zwłaszcza kolanowego i zastosowania biomateriałów w leczeniu tych zniekształceń. Należy do czołowych postaci ortopedii w Polsce. Jego publikacje są opracowaniami nowatorskimi, głównie koncentrują się na problemach leczenia chorób zwyrodnieniowych i zniekształceń narządu ruchu. Pan Profesor przedstawia w nich w sposób prosty, nieskomplikowany i logiczny zagadnienia z zakresu biomechaniki, ortopedii i patofizjologii. Wyniki badań, ich interpretacja, przedstawiane wnioski, a także wdrożenia w praktyce klinicznej ukazują w osobie Pana Profesora naukowca i lekarza, stosującego nowoczesne metody badawcze, często spoglądającego na problem w innowacyjny sposób. Dorobek naukowy prof. dr hab. n. med. Ireneusza Koteli jest znaczący, obfitujący w wartościowe dokonania z szerokim zastosowaniem w ortopedycznej praktyce chirurgicznej. Pan Profesor jest wykonawcą wielu projektów badawczych, autorem ponad 200 publikacji naukowych, za które uzyskał niemal 2000 punktów ministerialnych i 50 punktów Impact Factor. Liczba cytowań prac Pana Profesora wynosi 270, a indeks Hirscha – 8.

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż Pan Profesor jest promotorem 20 zakończonych i 2 wszczętych postępowań doktorskich, recenzentem 22 rozpraw doktorskich, 3 postępowań habilitacyjnych, 5 profesorskich oraz ponad 120 prac magisterskich. Wielokrotnie recenzował artykuły w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych.

Łączenie praktyki klinicznej z przekazywaniem wiedzy i dzielenie się doświadczeniem zawodowym z innymi lekarzami i studentami to istotna, warta podkreślenia cecha Pana Profesora. Pomimo wielu swoich obowiązków, Pan Profesor znajduje czas na pracę w charakterze nauczyciela akademickiego. Pracował w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie, na Wydziale Ochrony Zdrowia Szkoły Wyższej ALMAMER w Warszawie, a obecnie pracuje na Wydziale Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Ponadto jest członkiem Państwowej Komisji Centrum Egzaminów Medycznych i uczestniczy w egzaminach specjalizacyjnych dla lekarzy w zakresie ortopedii i traumatologii narządu ruchu.

Zaangażowanie Pana Profesora w działania na rzecz poprawy zdrowia ludności to kolejny istotny element działalności zawodowej, naukowej i społecznej naszego Doktora Honoris Causa. W ramach propagowania i rozpowszechniania profilaktyki Pan Profesor opracowywał i wdrażał programy edukacyjne dla lekarzy i pacjentów we współpracy z Papieską Radą ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych w Watykanie. Uczestniczył także dwukrotnie w zjazdach organizowanych przez Papieską Radę ds. Chorych w Watykanie zwracając uwagę na problemy niepełnosprawności i negatywnych skutków wpływu azbestu na zdrowie mieszkańców terenów skażonych tym minerałem.

Jest członkiem wielu organizacji i towarzystw naukowych, m.in.: Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Pracy, a także członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Chirurgii Stawów i Artroskopii oraz wiceprezesem Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów.

Pan Profesor to wybitny naukowiec i lekarz związany zawodowo i naukowo z Podkarpaciem, a w szczególności z sanockim Szpitalem i Uczelnią Państwową im. Jana Grodka. Od roku 2012 regularnie konsultuje i leczy osoby mieszkające w Sanoku i okolicach wykonując endoprotezoplastykę stawów biodrowych i kolanowych. Dotychczas przeprowadził w sanockim Szpitalu wiele takich operacji. Służy swoją wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami nie tylko pacjentom, ale również sanockim lekarzom, którzy pod czujnym okiem Pana Profesora doskonalą swoje umiejętności zawodowe.

Należy podkreślić troskę Pana Profesora o rozwój sanockiej Uczelni, szczególnie w zakresie tworzenia nowych kierunków kształcenia i motywowania kadry naukowo-dydaktycznej do systematycznego rozwoju. Jako doświadczony naukowiec, lekarz i nauczyciel akademicki służy społeczności naszej Uczelni dobrą radą, wiedzą i wsparciem. Bierze czynny udział w życiu Uczelni, chociaż nie jest jej pracownikiem.

Za swoje dotychczasowe osiągnięcia Pan Profesor Ireneusz Kotela otrzymał wiele wyróżnień i nagród. Do najważniejszych należą: Srebrny, a następnie Złoty Krzyż Zasługi, Medal Zasłużony Lekarz, Odznaka honorowa „Za zasługi dla ochrony zdrowia”, Honorowe Odznaczenie „Laur Pacjenta”, Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości, tytuł Honorowego Obywatela Gminy Dąbrowa Tarnowska oraz nagroda Rektora Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach za osiągnięcia naukowe. Ogromnym wyróżnieniem było otrzymanie przez Pana Profesora w 2017 r. Medalu „Gloria Medicinae” – najwyższego odznaczenia Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, który przyznawany jest za ofiarną służbę ludziom, za najwyższy szacunek dla zdrowia i życia ludzkiego, za sumienne i godne wykonywanie sztuki leczenia, za podtrzymywanie honoru i szlachetnych tradycji stanu lekarskiego, za tworzenie nieprzemijających wartości dla dobra Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.

Podsumowując, należy podkreślić, iż Pan profesor dr hab. n. med. Ireneusz Kotela jest wysokiej klasy chirurgiem – ortopedą i traumatologiem. Jego działalność kliniczna i naukowa jest znacząca dla rozwoju wiedzy ortopedycznej, który nastąpił w Polsce w ostatnich latach. Jest nie tylko znakomitym lekarzem, naukowcem, nauczycielem akademickim, organizatorem i społecznikiem, ale także człowiekiem bardzo wrażliwym na potrzeby innych osób, o wysokich walorach moralnych, otwartym i bezpośrednim w stosunkach międzyludzkich, ogromnie życzliwym i co chcę podkreślić – wyzwalającym w innych ludziach motywację do działania, wskazującym możliwości rozwoju i doskonalenia.

Magnificencji Rektorze, Wysoki Senacie, Szanowni Państwo,

przedstawiając Państwu Osobę Pana Profesora Ireneusza Koteli, Jego wybitne osiągnięcia i zasługi, wyrażam głębokie przekonanie, że tytuł Doktora Honoris Causa naszej Uczelni nadajemy człowiekowi o wielkim autorytecie, powszechnym uznaniu, wielce zasłużonemu dla polskiej ortopedii, Sanoka i naszej Uczelni.

Wielce Szanowny Panie Profesorze,

składam Panu najserdeczniejsze gratulacje z okazji nadania przez Senat Uczelni Państwowej w Sanoku najwyższej godności akademickiej – tytułu Doktora Honoris Causa. Proszę przyjąć najlepsze życzenia wszelkiej pomyślności, wiele lat zdrowia, dalszej aktywności naukowej i zawodowej, zadowolenia z podejmowanych inicjatyw i realizowanych działań oraz szczęścia w życiu osobistym.